Από την οδό Πουλίδου ανηφορίζετε σιγά-σιγά προς την Παλιά πόλη, διατηρητέο ιστορικό οικισμό, πιστό στο ύφος της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής, με τα σαχνισιά, το ξύλο, την πέτρα και τα υπέροχα χρώματα που διαφοροποιούν με υψηλή αισθητική το αστικό τοπίο. Καφέ, ταβερνάκια και εστιατόρια για όλα τα γούστα και όλες τις τσέπες. Προχωρείτε και συναντάτε στα δεξιά σας το Ιμαρέτ. Χτίστηκε από τον Μωχάμετ Άλη (1769-1849), ιδρυτή της τελευταίας αιγυπτιακής δυναστείας, που γεννήθηκε και έζησε στην Καβάλα και στη Θάσο. Το συγκρότημα περιλάμβανε ιεροδιδασκαλείο, οικοτροφείο και αργότερα, πτωχοκομείο. Εξαιρετικό δείγμα οθωμανικής αρχιτεκτονικής, λειτουργεί σήμερα ως ξενοδοχείο.  Στο τέρμα του δρόμου: η πλατεία με τον ανδριάντα και το Κονάκι του Μωχάμετ Άλη το οποίο λειτουργεί ως Μουσείο. Πίσω από τον μαντρότοιχο, ένας μεγάλος κήπος φιλοξενεί ένα χαρακτηριστικό δείγμα της οθωμανικής αρχιτεκτονικής του 18ου αι. στην Ελλάδα. Η αυθεντική εσωτερική του διαρρύθμιση με τον ανδρώνα στη νότια ενότητα, τον γυναικωνίτη στη βόρεια και τον περίφημο σοφά, τον μοναδικό χώρο επικοινωνίας με τα υπόλοιπα δωμάτια, διατηρεί και την κουζίνα που επικοινωνεί με το υπόλοιπο σπίτι μόνο μέσα από ένα περιστρεφόμενο ντουλαπάκι. Από αυτό οι γυναίκες, αόρατες, σερβίριζαν το φαγητό. Το άγαλμα του Μωχάμετ Άλη, έργο του γλύπτη Κων/νου. Δημητριάδη (1934), τον αναπαριστά έφιππο, με το σπαθί (να μπαίνει) στη θήκη, δηλώνοντας την επιθυμία του να επιστρέψει στη γενέτειρά του για να ξεκουραστεί (το ίδιο άγαλμα υπάρχει και στην Αλεξάνδρεια όπου εκεί, ετοιμοπόλεμος, βγάζει το σπαθί από τη θήκη).  Επιστρέφοντας προς το Ιμαρέτ, παίρνετε την οδό Μεχμέτ Αλή, όπου συναντάτε το συγκρότημα Χαλίλ Μπέη (Παλιά Μουσική), το οποίο, εκτός από το τέμενος του 16ου αι. (χτισμένο πάνω στα θεμέλια παλαιοχριστιανικής βασιλικής), διασώζει και 8 δωμάτια του μεντρεσέ (ιεροδιδασκαλείο). Στις αρχές του 20ου αι., στέγασε το παρθεναγωγείο πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, ενώ μετά τη Μικρασιατική καταστροφή, προσφυγικές οικογένειες. Στη δεκαετία 1930-1940, φιλοξένησε τη Φιλαρμονική της Καβάλας, από όπου και η ονομασία «Παλιά Μουσική».  Από το Χαλίλ Μπέη, μέσω της οδού Ανθεμίου, κατευθύνεστε προς το Φρούριο, που κατασκευάστηκε στις αρχές του 15ου αι. μ.Χ, ενσωματώνοντας τα ερείπια της βυζαντινής ακρόπολης. Έχει μήκος 65μ. και πλάτος 17-60μ., είναι χτισμένο με τοπικό γρανίτη, τούβλα, μάρμαρο και ασβεστοκονίαμα.  Ο εξωτερικός περίβολος διαθέτει τρεις πύργους, προμαχώνα και δύο πύλες: την αχρηστευμένη βορειοδυτική και τη σημερινή είσοδο (στα ΝΑ). Ο εσωτερικός περίβολος περιλαμβάνει τη δεξαμενή νερού, την αποθήκη πυρομαχικών και τροφίμων, το κατάλυμα της φρουράς και τον κεντρικό κυκλικό πύργο, ύψους 18μ.  Παρότι χτισμένος με τα πρότυπα της εποχής πριν από την επικράτηση των πυροβόλων, αντεπεξήλθε αποτελεσματικά στις αλλεπάλληλες πειρατικές επιδρομές του 16ου-17ου αι. και στις βολές του ενετικού στόλου του Μοροζίνι (1684). Το 1885, εγκαταλείπεται οριστικά. Το φρούριο φιλοξενεί διάφορες καλλιτεχνικές εκδηλώσεις. Είσοδος ελεύθερη. Ώρες λειτουργίας: Τρίτη - Κυριακή: 8:30 - μεσάνυχτα.Χειμερινό ωράριο: Νοέμβριος-Μάρτιος: 8:30 – 16:00. Στο Φρούριο καταλήγει το υδραγωγείο («Καμάρες»). Η ανέγερσή του στις αρχές του 16ου αι. (1520-1530), έφερε στη μαραζωμένη πόλη ακμή και ευημερία. Υδροδότησε τη χερσόνησο της Παναγίας επί 4 αιώνες. Αρχαιολογικά και ιστορικά δεδομένα οδηγούν στην υπόθεση ότι στήθηκε στη θέση κατεστραμμένου ρωμαϊκού υδραγωγείου των πρώτων μ.Χ. αιώνων. Ο υδραγωγός του, μήκους 6,5χλμ, ξεκινούσε από υψόμετρο 400μ. στην πηγή «Σούμπαση» ή «Τρία Καραγάτσια» περνούσε από 5 πέτρινα γεφύρια και κατέληγε στην υδατογέφυρα (Καμάρες) σε ύψος 75μ. Σήμερα, η πορεία του αγωγού είναι εμφανής ως την εκκλησία του Αγ. Κωνσταντίνου, από εκεί και πέρα χάνεται στον οικοδομικό ιστό της οδού Αγ. Κωνσταντίνου και Κωνσταντινίδου Ποιητού, για να ξαναεμφανιστεί στις Καμάρες. Κατεβαίνετε την Ιερολοχιτών και συνεχίζετε προς το κέντρο της πόλης, επί της οδού Κουντουριώτου, εκεί κοντά βρίσκεται ο Ι. Ν. του Αγ. Νικολάου, κτίσμα του 16ου αι. και δίπλα του το Βήμα Αποστόλου Παύλου, σύνθεση ψηφιδωτού 35τ.μ. με θέμα «Η άφιξη του Αποστόλου Παύλου στη Νεάπολη Φιλίππων». Σύμφωνα με τις Πράξεις των Αποστόλων, ο Απ. Παύλος ήρθε εδώ το 50 μ.Χ. ύστερα από αίτημα Μακεδόνα, ο οποίος του εμφανίστηκε με τη μορφή οράματος.  Κατευθύνεστε στην λεωφόρο Ερυθρού Σταυρού με προορισμό το Αρχαιολογικό Μουσείο, στον αρ. 17 (πάρκο Φαλήρου), χτισμένο το 1963, σε σχέδιο των καθηγητών της Πολυτεχνικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Δ. Φατούρο και Γ. Τριανταφυλλίδη. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα ευρήματα από τις ανασκαφές στο Ντικιλί-Τας, νεολιθικό (6.500 π.Χ.) οικισμό γεωργοκτηνοτρόφων, 2χλμ. από τους Φιλίππους, στον οποίο βρέθηκαν μεγάλες ποσότητες από απανθρακωμένες ρώγες πατημένων σταφυλιών, σαφή ένδειξη οινοποίησης.  Η αναπαράσταση δύο ιωνικών κιόνων του ναού της θεάς Παρθένου (5ος π.Χ.αι.), πολιούχου της αρχαίας Νεάπολης, στο πραγματικό τους ύψος και το σύνολο από άλλα αρχιτεκτονικά του μέλη (κιονόκρανα, κυμάτια), επιτρέπουν στον επισκέπτη να σχηματίσει μια εικόνα του σπουδαίου αυτού μνημείου. Η μόνιμη έκθεση «Νεάπολις – Χριστούπολις – Καβάλα» αφηγείται την ιστορία της πόλης από την αρχαιότητα ως τα νεότερα χρόνια. Τηλέφωνο: +30 25102 22335 Θερινό ωράριο λειτουργίας: Τρίτη-Παρασκευή: 9:00 – 16:00, Χειμερινό ωράριο λειτουργίας: Τρίτη-Παρασκευή: 9:00 – 15:00 Είσοδος: 2 ευρώ. Επιστρέφετε προς το κέντρο, περνάτε από το επιβλητικό κτήριο της Περιφέρειας (στα δεξιά σας), συνεχίζετε προς το λιμάνι και μετά την οδό Δαγκλή, στρίβετε αριστερά προς το Ηρώο των Πεσόντων στον Δημοτικό Κήπο. Μπροστά σας, ανοίγεται το πάρκο του Δημοτικού Κήπου με το χάλκινο άγαλμα της Νίκης, έργο του γλύπτη Γ. Παρμακέλη. Την ανάγλυφη παράσταση στο χώρο του ηρώου φιλοτέχνησε ο γλύπτης Δ. Γερολυμάτος και αναφέρεται στους αγώνες των Ελλήνων από την αρχαιότητα μέχρι το 1940-41. Στο βάθος υψώνεται το μέγαρο του Δημαρχείου, μια μικρογραφία Ουγγρικού πύργου, ολόλευκο, με δίλοβη μεγαλοπρεπή σκάλα, χτισμένο περί το 1895 από τον Ούγγρο καπνέμπορο Πιερ Χέρτσοκ (Pierre Herzog). Το 1937, επί δημαρχίας Α. Μπαλάνου, αγοράστηκε από τον Δήμο Καβάλας και έκτοτε στεγάζει το δημαρχείο της. Το κτήριο Άντολφ Βιξ (Κύπρου 8)κατοικία και έδρα των εμπορικών δραστηριοτήτων του Γερμανούβαρώνου Adolf Wix, χτισμένο το 1899, έχει πολλά κοινά στοιχείαμε το παρακείμενο δημοτικό μέγαρο, καθώς και έντονα γοτθικάχαρακτηριστικά. Σήμερα ανήκει στον Δήμο Καβάλας. Επί της οδού Κύπρου, δίπλα στα καφέ κάτω από το Δημαρχείο, ηΜονή Λαζαριστών, χτισμένη την τετραετία 1888-1892, παρουσιάζειμεικτά αρχιτεκτονικά στοιχεία με νεοκλασική επίδραση. Χρησιμοποιήθηκε ως Γαλλικό προξενείο. Η Μεγάλη Λέσχη (Κύπρου 12) χτισμένη το 1909 από τη ΦιλόπτωχοΑδελφότητα Κυριών Καβάλας (Φ.Α.Κ.Κ.), στέγαζε τη Λέσχη Ελληνικής Κοινότητας Καβάλας και εγκαινιάστηκε στις 22 Μαΐου 1910. Εξαίρετο δείγμα αυστριακού μπαρόκ στην Ευρώπη και μοναδικόστην Ελλάδα. Ο συνδυασμός των χρωμάτων των όψεων (μελί καιαυτοκρατορικό κόκκινο) μοιάζει να αντιγράφει τμήμα του ΜεγάρουΜουσικής της Βιέννης (Musikverein). Στη νεοκλασική όψη τουκτιρίου παρατηρούνται αρκετά στοιχεία της αρχαιοελληνικήςπαράδοσης (ψευδοκίονες, κιονόκρανα, διαζώματα κ.ά.). Το κτήριοαναπαλαιώνεται και θα λειτουργήσει ως πολιτιστικός πολυχώρος.Το Μέγαρο Τόκου (Κύπρου 14) στεγάζει την 12η Εφορία ΒυζαντινώνΑρχαιοτήτων. Χτίστηκε το 1879 από τον καπνέμπορο Δ. Τόκο. Το1911 αγοράστηκε για λογαριασμό της Φιλόπτωχου ΑδελφότηταςΚυριών Καβάλας. Λειτούργησε ως προξενείο ενώ στέγασε τοΔημαρχείο της πόλης από την απελευθέρωση της Καβάλας ως το1937. Πίσω και δεξιά από το Δημαρχείο, στην Πλατεία Καπνεργάτη, η όψηενός πολυώροφου κτηρίου αιχμαλωτίζει το βλέμμα. Η ΔημοτικήΚαπναποθήκη χτισμένη στις αρχές του 20ου αι., από τον Τούρκοκαπνέμπορο Κιζί Μιμίν. Δείγμα οθωμανικού νεοκλασικισμού(ψευδοκίονες, κιονόκρανα, γείσα) με στοιχεία μπαρόκ, όπως η επι-βλητική επίστεψη της στέγης, με τα τέσσερα στέμματα. Ανήκει στονΔήμο Καβάλας και στεγάζει το Ναυτικό Μουσείο, ενώ πρόκειταινα φιλοξενήσει το Λαογραφικό Μουσείο Καβάλας και το Μουσείου Καπνού. Λειτουργεί και ως εκθεσιακός χώρος. Από την Πλατεία Καπνεργάτη, περνώντας από τη Δημοτική Βιβλιοθήκη, παίρνετε τον ανήφορο, δεξιά από το πάρκινγκ, και στρίβετεδεξιά στην Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, για να επισκεφθείτε τοΜουσείο Καπνού, θεματικό μουσείο, με αντικείμενα κι αρχειακόυλικό για την καλλιέργεια και την παραγωγή του καπνού, τηναγροτική κι εμπορική επεξεργασία του, τα βιομηχανικά καπνικάπροϊόντα και τα εκθεσιακά καπνοδείγματα. Η μοναδικότητα τουΜουσείου Καπνού εντοπίζεται όχι μόνο στο ότι περιλαμβάνει κι εκ-θέτει την εμπορική επεξεργασία των ανατολικών καπνών (που δενβρίσκονται σε κανένα άλλο μουσείο του κόσμου), αλλά και στο ότιαποτελεί ένα τεχνολογικό μουσείο που αναδεικνύει την κοινωνικήιστορία της Καβάλας κι ευρύτερα της Ανατολικής Μακεδονίας καιΘράκης. Τηλέφωνο: +30 25102 23344 www.tobaccomuseum.gr Στον ίδιο δρόμο θα δείτε και το Παλιό Παρθεναγωγείο, ένα λιτό νεοκλασικό κτήριο του 1894, στην κατασκευή του οποίου συνεισέφεραν οικονομικά εκτός από τους επιφανείς καπνεμπόρους της πόληςκαι οι καπνεργάτες, οι οποίοι προσέφεραν από ένα ημερομίσθιο οκαθένας. Σήμερα στεγάζει το 10ο Δημοτικό Σχολείο Καβάλας.Το Δημοτικό Ωδείο Καβάλας (Βενιζέλου Ελευθερίου 67) στεγάζεταισε νεοκλασικό κτίσμα (αετώματα, ψευδοκίονες, πλαίσια παραθύρων, ρομβοειδή γεωμετρικά σχήματα κ.λπ.), που ανεγέρθηκεπριν το 1884, ως κατοικία καπνεμπόρου. Κάθε χρόνο το Ωδείοδιοργανώνει το Διεθνές Μουσικό Φεστιβάλ «Γ.Α. ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ»και Διεθνή Μουσικά Σεμινάρια. Το παρακείμενο κτήριο του παλιούωδείου, μοναδικό δείγμα αρχιτεκτονικής του γαλλικού ροκοκόστην Καβάλα, χτίστηκε την ίδια περίοδο με το ωδείο.