Από την Αλεξανδρούπολη φτάνετε στην Τραϊανούπολη, όπου βρίσκεται το Κέντρο Πληροφόρησης του Δέλτα Έβρου. Εδώ, οι επισκέπτες ενημερώνονται για τις λειτουργίες και τις αξίες των υγροτόπων και ειδικότερα του Δέλτα του Έβρου. Στη συνέχεια, μπορούν να επιβιβαστούν στα λεωφορεία του Φορέα Διαχείρισης και να περιηγηθούν στον υγρότοπο. Η περιήγηση περιλαμβάνει παρατήρηση πουλιών με κιάλια και τηλεσκόπια, καθώς και βαρκάδα (τις εποχές που ο καιρός το επιτρέπει). Το Δέλτα του Έβρου Το Δέλτα του ποταμού Έβρου αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους υγροβιότοπους όχι μόνο της Ελλάδας αλλά  και της Ευρώπης, γι’ αυτό και η συνολική έκτασή του 95.000 στρεμμάτων (80.000 χερσαία και 15.000 στρ. υδάτινη επιφάνεια) έχει ενταχθεί στον κατάλογο των προστατευόμενων περιοχών της Διεθνούς Σύμβασης Ραμσάρ (1971), λόγω των σημαντικών ειδών που φιλοξενεί. Μέρος του Δέλτα χαρακτηρίζεται ως Ζώνη Ειδικής Προστασίας και προτείνεται ως Τόπος Κοινοτικού Ενδιαφέροντος στο Δίκτυο Natura 2000. Στον βιότοπο του Δέλτα με τα παραποτάμια δάση του, τα υγρά του λιβάδια, τις λιμνοθάλασσές του, τις λίμνες του και την πλούσια βιοποικιλότητά του, έχουν καταμετρηθεί 317 υδρόβια και παρυδάτια είδη ορνιθοπανίδας, που χρησιμοποιούν το Δέλτα είτε ως σταθμό στα μεταναστευτικά τους ταξίδια είτε ως τόπο διαχείμασης είτε ως τόπο μόνιμης διαβίωσης. Έχουν, επίσης, καταγραφεί περισσότερα από 350 φυτικά είδη. Από το Κέντρο Πληροφόρησης του Δέλτα του Έβρου φτάνετε, κινούμενοι από την ΕΟ Αλεξανδρούπολης – Κήπων, μετά από 23χλμ στις Φέρες σε 40 λεπτά. Ναός Παναγίας Κοσμοσώτειρας Φερών Σε ένα λοφίσκο της πάλαι ποτέ βυζαντινής κωμοπόλεως Βήρας, σήμερα Φέρες, βρίσκεται ο βυζαντινός ναός του  12ου αι., αφιερωμένος στην Παναγία την Κοσμοσώτειρα. Ο Ναός σήμερα αποτελεί Ενοριακό Ναό της κωμοπόλεως και κέντρο του ομωνύμου Ιδρύματος των απανταχού Θρακών. Ο Ναός αποτελεί το Καθολικό της πάλαι ποτέ Ιεράς Μονής Παναγίας Κοσμοσώτειρας Βήρας, που ιδρύθηκε από τον σεβαστοκράτορα Ισαάκιο Κομνηνό το 1151/52. Σήμερα από όλο το συγκρότημα των οικοδομημάτων της Μονής σώζεται μόνο ο Ναός της Κοσμοσώτηρας, τμήμα των τειχών και των πύργων. Η πανήγυρις του Ναού τελείται κάθε χρόνο πανδήμως στις 15 Αυγούστου και έχει καθιερωθεί ως το Παγκόσμιο Προσκύνημα των Θρακών. Από τις Φέρες, μπαίνετε στην ΕΟ Αλεξανδρουπόλεως – Κήπων για 4,6χλμ. και συνεχίζετε στην Ε85 Αρδανίου - Ορεστιάδας για 12,1χλμ., στρίβετε δεξιά στην Λευκίμης –Τυχίου προς Τυχερό και σε 3χλμ. φτάνετε στον προορισμό σας. Τυχερό - Λίμνη Τυχερού: Ο παλιός Δήμος Τυχερού (με τον Καλλικράτη ανήκει πια στον Δήμο Σουφλίου) βραβεύτηκε το 1995 από την Ακαδημία Αθηνών ως Δήμος Πρότυπο για την αναπτυξιακή πολιτική. Στα γαλήνια νερά της λίμνης που έχει δημιουργηθεί από το φράγμα της Λύρας πάπιες και χήνες μοιάζουν να απολαμβάνουν το υπέροχο τοπίο. Στο Οικοτουριστικό Κέντρο Τυχερού μπορείτε να θαυμάσετε σπάνια απολιθωμένα ευρήματα της περιοχής και να δοκιμάσετε πολλά τοπικά προϊόντα. Από το Τυχερό, επιστρέφετε στην ΕΟ Αρδανίου Ορεστιάδας, συνεχίζετε επί 12,8χλμ. προς Ορεστιάδα και τότε στρίβετε αριστερά προς Δαδιά, την οποία συναντάτε στα 6,4χλμ. Δάσος Δαδιάς Η περιοχή του Δάσους Δαδιάς – Λευκίμης - Σουφλίου συμπεριλαμβάνεται στον ελληνικό κατάλογο NATURA 2000, ενώ αποτελεί μία από τις 27 προστατευόμενες περιοχές της Ελλάδας, για τις οποίες έχει ιδρυθεί φορέας διαχείρισης. Το 2006 με κοινή υπουργική απόφαση η περιοχή χαρακτηρίστηκε Εθνικό Πάρκο με  την ονομασία «Εθνικό Πάρκο Δάσους Δαδιάς – Λευκίμης – Σουφλίου». Το δάσος αποτελεί τμήμα της νοτιοανατολικής απόληξης του ορεινού όγκου της Ροδόπης. Εδώ βρίσκουν καταφύγιο παραπάνω από 48 είδη θηλαστικών, όπως λύκοι, ζαρκάδια, σκίουροι, νυχτερίδες, καθώς επίσης και 41 είδη ερπετών και αμφιβίων. Εκείνο, όμως, που κάνει ξεχωριστό το Δάσος της Δαδιάς και μοναδικό στην Ευρώπη είναι η ορνιθοπανίδα του. Συνολικά απαντώνται 212 διαφορετικά είδη. Μέσα στην προστατευόμενη περιοχή έχουν παρατηρηθεί συνολικά 36 από τα 38 είδη αρπακτικών που υπάρχουν στην Ευρώπη. Επίσης, εδώ φωλιάζουνκάθε χρόνο 20 περίπου ζεύγη μαυρόγυπων που αποτελούν και τον μοναδικό πληθυσμό που απέμεινε στην νοτιοανατολική Ευρώπη. Σε απόσταση 500μ. από τον οικισμό της Δαδιάς λειτουργεί το Οικοτουριστικό Κέντρο, έδρα του Φορέα Διαχείρισης Δαδιάς - Λευκίμης – Σουφλίου, που παρέχει ενημέρωση (βίντεο, φωτό κλπ.), αλλά και άλλες υπηρεσίες αναψυχής και διαμονής. Από τη Δαδιά ξεκινάτε για το Σουφλί. Μπαίνετε ξανά στην ΕΟ Αρδανίου -Ορεστιάδας και μετά από 5,7χλμ. στρίβετε αριστερά στην οδό Β. Γεωργίου για το Σουφλί. Το Σουφλί αξιόλογο κέντρο σηροτροφίας κατά τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αι. και τις αρχές του 20ου είναι γνωστό για τον γραφικό οικισμό του, τα μεταξωτά του και το Μουσείο Μετάξης. Μουσείο Μετάξης Ομίλου Πειραιώς Το Μουσείο Μετάξης λειτουργεί υπό την ευθύνη του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς. Στεγάζεται στο Αρχοντικό Κουρτίδη, χτίστηκε το 1883 από ντόπιους τεχνίτες και αποτελεί δείγμα θρακιώτικης αστικής αρχιτεκτονικής. Ανακαλύψτε τα μυστικά της σηροτροφίας και μεταξουργίας σε ένα φιλόξενο και μαγευτικό περιβάλλον. Από 1 Μαρτίου έως 15 Οκτωβρίου: Ώρες λειτουργίας: καθημερινά: 10:00-18:00 Από 16 Οκτωβρίου έως 28 Φεβρουαρίου: Ώρες λειτουργίας: καθημερινά: 10:00-17:00 Τρίτη: κλειστό Από το Σουφλί φτάνετε σε 25 λεπτά στο Διδυμότειχο (28χλμ.). Τέμενος Διδυμοτείχου Στην κεντρική πλατεία του Διδυμοτείχου, στη βάση του λόφου, όπου εντοπίζεται το βυζαντινό Διδυμότειχο, υψώνεται το λεγόμενο τζαμί Βαγιαζήτ, ένα από τα πιο μεγαλόπρεπα οθωμανικά τεμένη στον ελλαδικό χώρο. Ιδρυμένο πάνω στο δρόμο που οδηγούσε στην κύρια πύλη του κάστρου αποτέλεσε το κέντρο βάρους της οθωμανικής πόλης που αναπτύχθηκε έξω από αυτό. Σύμφωνα με την κτιτορική επιγραφή που υπάρχει πάνω από την κεντρική είσοδο, την ανέγερση του τεμένους παρήγγειλε ο σουλτάνος Μεχμέτ, γιος του Βαγιαζήτ. Το τέμενος εγκαινιάστηκε τον Μάρτιο του 1420. Δεύτερη επιγραφή πάνω από την πλάγια είσοδο μας πληροφορεί ότι την ανοικοδόμηση ανέλαβε ο Kadi του Διδυμοτείχου Seyyid Ali, έκτισε ο Dogan bin Abdullah και μηχανικός ήταν ο Ivaz bin Bayezid. Είναι επομένως κτίσμα του Μεχμέτ Α΄ (1413-1421). Το κάστρο Η καστροπολιτεία του Διδυμοτείχου, ή όπως ονομάζεται από τους ντόπιους «Καλές», δεσπόζει σε βραχώδες ύψωμα 107μ., στην αριστερή όχθη του Ερυθροπόταμου. Ο πιο γνωστός και εντυπωσιακός είναι ο Πύργος της Βασιλοπούλας, στη νοτιοανατολική γωνία του οχυρωμένου λόφου, που πήρε το όνομά του από το θρύλο που θέλει την κόρη του διοικητή της πόλης να πέφτει από τις επάλξεις του. Στους πρόποδες του λόφου, εντός του φυσικού βράχου, υπάρχουν υπόσκαφα (λαξευμένες κοιλότητες), που χρησίμευαν ως χώροι αποθήκευσης και ως δεξαμενές νερού στα υπόγεια των σπιτιών, ενώ δεν αποκλείεται και η λατρευτική χρήση ορισμένων από αυτές.