Το μεγάλων διαστάσεων τέμενος ιδρύθηκε, σύμφωνα με τη μαρτυρία του Οθωμανού περιηγητή του 17ου αιώνα Εβλιγιά Τσελεμπή, το 1608/9, ενώ μια επιγραφή μαρτυρεί επισκευές κατά το έτος 1677/78. Το μνημείο είναι ενδιαφέρον από αρχιτεκτονικής απόψεως, ενώ το εσωτερικό του είναι απλό. Στην εξωτερική του όψη ξεχωρίζει ο εντυπωσιακός μιναρές με τους δυο εξώστες και στο εσωτερικό το μιχράμπ, δηλαδή η εσοχή στον τοίχο που βρίσκεται προσανατολισμένος προς τη Μέκκα, με τη λιτή του διακόσμηση και το απλό ξύλινο μινμπάρ δηλαδή τον άμβωνα όπου ο ιμάμης καθοδηγεί την προσευχή. Είναι ενδιαφέρον ότι παρόλο που το κτήριο αυτό είναι μεταγενέστερο του λεγομένου «Νέου Τζαμιού», ονομάζεται «Παλαιό» γιατί βρίσκεται στην «Παλαιά συνοικία», τη λεγομένη «συνοικία του Παλαιού Τζαμιού-Τζαμί Ατίκ».